Kierownictwo każdej organizacji mniej lub bardziej świadomie wpływa na kształt gier, bowiem zmieniając struktury, procedury, normy itp. kreuje sztuczne sfery niepewności. Tworzy zatem osnowę społecznych interakcji, która wypełniana jest zawsze ,,w' jakiś sposób racjonalnymi” działaniami konkretnych jednostek i grup. Dysponuje także szerokimi możliwościami oddziaływania na sam przebieg gier. Podstawowymi środkami, które służą temu celowi, są: manipulowanie informacjami, dysponowanie kanałami informacyjnymi, reglamentacja wypłat-stawek w grach itd. przez politykę kadrową, system pozyskiwania i awansowania pracowników, zasady premiowania, rozdzielanie zasobów itp.
Nie wszyscy uczestnicy organizacji i nie zawsze są, co trzeba podkreślić, organizacyjnymi graczami. W każdej instytucji spotkamy osoby, które nie prowadzą „własnych” gier, choć są często przedmiotem gier prowadzonych przez innych.
W jednym z dużych ośrodków przemysłowych w Polsce powołano nowe przedsiębiorstwo doświadczalne. Opracowywano w nim oryginalne koncepcje techniczne, a prototypy po przejściu prób miały być szerzej wdrażane. Przedsiębiorstwu zapewniono duże środki finansowe na badania. Problem etatów rozwiązano w prosty sposób, nadając przedsiębiorstwu status filii, do której delegowano pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie-matce.
Leave a reply