Jaki| ,.filozofię” biznesu wyznawał Henry Ford? Jakie czynniki – zewnętrzne i wewnętrzne – przyczyniły się do jego sukcesu? Na czym polegały zmiany w produkcji i zarządzaniu wprowadzane od 1913 roku w Ford Motor Company? Dlaczego określono je jako „rewolucyjne”?
Dlac?ego H. Fordowi opłacało się wprowadzić pięciodolarową dniówkę, choć zwiększyło to koszty wytwarzania? Jak można ocenić ten krok? Czy Ford rzeczywiście stracił?
Czy, w świetle przedstawionej historii Blaszanej Lizy, można powiedzieć, że produkty mają własny „cykl życia”? Dlaczego? Czy system Forda – fordyzm – nadaje się do zastosowania we współczesnym przedsiębiorstwie? Dlaczego? .
Przedstawiliśmy wyżej dorobek głównych przedstawicieli kierunku przemysłowego (scientific management), który określany bywa także jako fizjologiczna teoria organizacji, wyróżniona w ramach tzw. teorii klasycznej [March, Simon, 1964, s. 30], lub kierunek techniczno-fizjoiogiczny [Zieleniewski, 1979, s. 99], A oto jak formułowano zasadnicze cele tego kierunku w końcu lat dwudziestych [Person, 1929, s. 16-17].
Dostosować do siebie tendencje przemysłu i rynku w celu zapewnienia regularności ich funkcjonowania, zwiększenia bezpieczeństwa inwestycji, podtrzymania przedsiębiorcy jako pracodawcy. Zapewnić pracownikowi nie tylko stałe zatrudnienie, ale także stałą poprawę możliwości zarobkowych.
Leave a reply