Zasada jedności rozkazodawstwa, konieczność realizowania zróżnicowanych funkcji administracyjnych (zarządzania) i odpowiednie uzdolnienia – to podstawowe, zdaniem Fayola, warunki sukcesu kierownika. Czy jednak kierownik wysokiego szczebla {top manager) jest w stanie sam, bez żadnej pomocy, podołać nałożonym na niego obowiązkom? – Nie, odpowiada Fayol, dlatego też konieczne jest stworzenie mu możliwości korzystania z pomocy tzw. sztabu. Sztab tworzą specjaliści – doradcy, powiązani organizacyjnie z konkretnym szczeblem kierowniczym, fachowcy, którzy opiniują, oceniają, przygotowują ekspertyzy, opracowują plany i syntetyzują sprawozdania, projektują usprawnienia, a niekiedy także (tzw. sztab generalny) wykonują powierzone im czynności koordynacyjne i kontrolne. Sztabowcami są, na przykład, radca prawny, pracownicy działu organizacyjnego, działu analiz ekonomicznych, asystent dyrektora, sekretarka. Zasilają oni w radę kompetentą tzw. linię, czyli tych wszystkich, którzy wydają polecenia i odpowiadają za ich wykonanie [Gwisziani, 1973, s. 123-124]. Jak widzimy, Fayol w sposób odmienny niż Taylor rozwiązał problem fachowości w sferze zarządzania, łącząc specjalizację funkcji z jednoosobowym kierownictwem.
Leave a reply