Zapewniać równowagę przez decentralizację. Tylko wtedy, gdy odchylenia są wykrywane i korygowane tam, gdzie wystąpiły, lub blisko tych miejsc, możliwe jest szybkie przywracanie równowagi i przystosowywanie się do zmian. Korygowanie równowagi ciała w pozycji pionowej odbywa się przez skurcz pewnych mięśni bez konieczności myślenia o tym, nawet kiedy interweniuje mózg. Wiele naszych reakcji „zamyka się” w ośrodkowym układzie nerwowym. Są to odruchy – szybkie i odciążające nasze centrum decyzyjne. Podobnie powinno być w organizacjach: decentralizujmy zarządzanie, twórzmy „automatyzmy” zwiększające różnorodność reakcji i uwalniające najwyższe kierownictwo od zajmowania się sprawami drobnymi i tymi wszystkimi, które mogą być rozstrzygnięte niżej.
Umieć zachować przeciwności. „Złożony system otwarty może funkcjonować na różne sposoby. Niektóre są korzystne, inne prowadzą do dezorganizacji systemu. Jeśli chcemy otrzymać określone zachowania, uważane za lepsze od innych, należy zaakceptować, a nawet podtrzymać pewne przeciwności. […]
W przypadku kierowania gospodarką kraju, odpowiedzialni za politykę ekonomiczną wybierają (niekiedy – przyp. autora) i podtrzymują niedogodności płynące z inflacji wraz z całym szeregiem niesprawiedliwości i nierówności społecznych, uważanych jednak za mniejsze zło niż to, które przyniosłoby bezrobocie” [de Rosnay, 1982, s. 137].
Różnicować, by lepiej integrować, by całość tworzyła nową, wyższą jakość. „Tylko jedność w różnorodności jest twórcza. Powiększa złożoność, prowadzi do wyższych poziomów organizacji. To prawo systemów i idące z nim w parze przeciwności są dobrze znane tym, których misją jest jednoczyć, łączyć, tworzyć federacje” [de Rosnay, 1982, s. 138],
Leave a reply