Na zakończenie tej części analizy raz jeszcze odwołajmy się do książki A.K. Koźmińskiego i A.M. Zawiślaka. Autorzy piszą: „Każdy gracz lub koalicja podejmują grę w celu maksymalizacji pewności osiągania sukcesu w wykorzystywaniu interesujących ich zasobów” [Koźmiński, Zawiślak, 1982, s. 156] i apelują: „Gry nie wolno totalnie eliminować (nie można zresztą tego zrobić – przypis autora), trzeba natomiast poznawać ją i wykorzystywać jej mechanizmy” [Koźmiński, Zawiślak, 1982, s. 159].
– 17 sierpnia 1982 roku w Sądzie Wojewódzkim w Łomży odbyła się jedna z pierwszych w naszym kraju rozpraw, której podstawą była ustawa o przedsiębiorstwach państwowych z dnia 25 września 1981 r. Jako powód wystąpiło Przedsiębiorstwo Sprzętu i Transportu Wodno-Melioracyjnego (PSiTWM) w Białymstoku, pozwanym był wojewoda łomżyński. Wojewoda sprawę przegrał. Przedsiębiorstwo sprawę wygrało, ale dyrektorzy Stanisław M. i Eugeniusz K., którzy mieli odwagę przeciwstawić się władzy zwierzchniej, zostali wyrzuceni z pracy. Dyrektor M. szczęśliwie osiągnął wiek emerytalny, dyrektor K. musiał walczyć dalej. Ostatecznie jednak zwyciężył, a oto szczegóły sprawy. Aby jednak lepiej ją zrozumieć – kilka informacji na temat melioracji w Polsce.
Większość terenów w kraju meliorowały wówczas dwa rodzaje przedsiębiorstw: Rejonowe Przedsiębiorstwa Melioracyjne (RPM-y), które pełniły funkcje generalnych wykonawców, dysponując niewykwalifikowanymi robotnikami i niewielką liczbą stosunkowo prostych maszyn oraz PSiTWM-y, które wykonywały usługi głównie na zlecenie RPM-ów.
Leave a reply