OD KOLUMBA DO EPOKI GLOBALNEJ CZĘŚĆ 2

Epoka koncesji (1914-1945). System polityczny opierał się na przy- zwoleniach, a działalność gospodarcza objęta była protekcjonizmem. Państwa słabsze gospodarczo otwierały się dla zagranicznych inwestorów, uwzględniając w swych kalkulacjach nie tylko racje wąsko ekonomiczne, ale także społeczne, jak np. ich odpowiedzialność za opiekę socjalną nad pracownikami i podnoszenie kwalifikacji. Po wielkiej depresji lat trzydziestych kraje uprzemysłowione nie mogły już w tym samym, co kiedyś, zakresie zapewniać filiom zagranicznym wykształconej siły roboczej przedsiębiorstwa musiały więc oprzeć się bardziej na miejscowym personelu.

Epoka narodowa obejmuje dwa okresy: lata 1945-1969 i lata siedemdziesiąte. Okresy te różnią się od siebie, łączy je jednak wiele wspólnych cech. Motywacją do prowadzenia działalności gospodarczej w tym okresie było przede wszystkim dążenie do rozwoju rynku. Korporacje międzynarodowe zetknęły się z rosnącym nacjonalizmem i regionalizmem. Wzrost świadomości narodowej doprowadził do wyzwolenia wielu krajów będących do tej pory koloniami wielkich mocarstw. W okresie od końca drugiej wojny światowej do końca lat sześćdziesiątych obserwowaliśmy ekspansję przemysłu amerykańskiego. W 1966 r. przeszło połowa zagranicznych inwestycji bezpośrednich była własnością korporacji USA. Pod względem tempa wzrostu przodowała jednak Japonia. W latach siedemdziesiątych przyjęła ona pozycję międzynarodowego lidera. Jednocześnie kraje rozwijające się stawały się coraz bardziej świadome swojej narodowej tożsamości.

Epoka globalna (od 1970 r.) „zachodzi” na epokę narodową. Przedsiębiorstwa zaczęły „przedefiniowywać” swoje docelowe rynki – z rynków poszczególnych krajów na rynek globalny, cały świat. W latach osiemdziesiątych, śladem wielkich ponadnarodowych korporacji poszły organizacje nie zorientowane na zysk: uniwersytety, związki zawodowe, związki pracodawców. Także one zaczęły określać zasięg swojego działania jako globalny. Obecnie, obok produkcji i dystrybucji, globalizacja obejmuje działalność usługową i społeczną. Jest to warunkiem dążenia do zdobycia autonomii i przetrwania w warunkach szczególnie silnej konkurencji. Granice pomiędzy światem biznesu i polityki są płynne i coraz częściej zacierają się. W Europie i w tzw. krajach Trzeciego Świata rządy i przedsiębiorstwa współpracują ze sobą intensywnie także na poziomie regionalnym.