W Państwowym Banku Kredytowym nikt nie wpadł jeszcze na pomysł, że niektóre dokumenty można dostarczać bez korzystania z usług poczty. Wszystko więc idzie utartą, choć nie najkrótszą drogą.
Tyle jeżeli chodzi o operacje między bankami mającymi siedziby w jednym gmachu. W przypadku gdy dokumenty muszą być przesłane z jednej ulicy na drugą lub dalej – do innej dzielnicy, czas trwania operacji zdecydowanie się wydłuża. Nikt przecież nie powie pani woźnej, by pojechała z dokumentami tramwajem.
Dlaczego, mimo bliskości swych siedzib, wymienione banki korzystają w większości z pośrednictwa poczty? Dlaczego niektóre banki nie zainteresowały się możliwościami skrócenia drogi obiegu dokumentów? Jak można rozwiązać przedstawione wyżej problemy?
„Wyuczona nieudolność” jest jednym z mechanizmów „odpowiedzialnych” za wzrost stopnia formalizacji instytucji. To kumulowanie się przepisów, przedstawione na rysunku, wiąże się z ich wielofunkcyjnością. Wiełofunkcyjność przepisu polega na tym, że każde unormowanie prawne powoduje wiele skutków, które mogą być różnie wartościowane w zależności od tego, jaką sferę funkcjonowania organizacji lub jej części oceniamy (w związku z tym przepisem) oraz od tego, jaki punkt widzenia (makrospołeczny, ogólnoor- ganizacyjny czy związany z konkretną komórką lub pozycją w instytucji) przyjmujemy dokonując oceny [Staniszkis, 1972, s. 55], Ujawnienie odległych, w czasie i przestrzeni, niezamierzonych skutków „zadziałania” przepisu rodzi potrzebę dalszej formalizacji. Ponieważ zaś na ogół wydawaniu nowych przepisów nie towarzyszy anulowanie dawnych, wraz z procesem kumulacji reguł formalnych występuje nieuchronnie potęgowanie się „wyuczonej nieudolności” [Staniszkis, 1972, s. 68],
Leave a reply