Wymiana między organizacją a jej otoczeniem

Wymiana z otoczeniem polega przede wszystkim na tym, że wytwarzane przez organizacje dobra materialne, usługi i wartości przekazywane są (odpłatnie lub nieodpłatnie) „na zewnątrz” i jakąś istotną potrzebę otoczenia zaspokajają. W zamian za to na podobnych zasadach otoczenie zaopatruje organizację w czynniki materialne i niematerialne, co umożliwia jej kontynuowanie lub rozszerzanie działalności. Ten proces zasileniowy znajduje odbicie w wymianie informacji.

Wymiana między organizacją a jej otoczeniem nie powinna być w dłuższym okresie nieekwiwalentna, pasożytnicza. Dotyczy to szczególnie przedsiębiorstw. Te, które nie zaspokajają potrzeb otoczenia, powinny przestać istnieć. Te, które nie przynoszą zysku, winny być poddane działaniom naprawczym, stać się firmami rentownymi lub zbankrutować. Pamiętajmy: w organizacjach powstają głównie koszty, a zysk rodzi się na styku przedsiębiorstwa i jego otoczenia, jest rezultatem potwierdzonej pieniądzem akceptacji tego, co firma robi.

Rozumieją to doskonałe prawdziwi menedżerowie. Kiedy w 1935 roku zaprezentowano Sakichi Toyocie pierwszy samochód wykonany w jego firmie według wzorów amerykańskich, nie raczył on nawet spojrzeć na prototyp, tylko cicho powiedział: „głupcy, nie macie się z czego cieszyć, to po prostu oszukiwanie samego siebie. To nie wy, lecz ludzie ocenią nasz produkt. Idźcie i starajcie się go sprzedać. Jeśli to wam się uda, możecie być zadowoleni. Dopiero wówczas podzielę waszą radość” („Zarządzanie”, 1989, nr 9).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>