Daily Archives 2015-02-12

Firma globalna funkcjonuje w inny sposób niż wielonarodowa. Przede wszystkim integruje swoją działalność tak, by wychwycić powiązania między krajami. Strategia takiej firmy jest skoordynowana. W zasadzie nie ma strategii cząstkowych dla poszczególnych rynków narodowych sposób działania na tych rynkach jest pochodną strategii globalnej. W praktyce jednak zawsze musi istnieć pewien margines swobody dla działalności lokalnej. Nic zatem dziwnego, że utrzymanie równowagi między tymi dwiema perspektywami jest szczególnie ważne dla każdej globalnej korporacji. O ile podstawą wyodrębnienia jednostek w typowej firmie wielonarodowej jest geografia państw, to nadrzędnym kryterium podziału korporacji globalnej jest produkt albo obszar działania (business area). Rysunek 10.1 przedstawia logikę segmentacji rynku firm wielonarodowych, globalnych i mieszanych.

Już nazajutrz po ogłoszeniu pięciodolarowej dniówki do bram „Forda” szturmowało 10 tysięcy ludzi chętnych do pracy. Zapowiedź wysokich zarobków spowodowała migrację w skali całego kraju. Ford tryumfował. Uzyskał jednocześnie dwie korzyści: przyjął najlepszych w przemyśle samochodowym robotników i uzyskał nieskrępowane możliwości wyciskania z nich maksymalnej wydajności. Dziennikarzom oznajmił: „U nas nie będzie już rozruchów robotniczych”. Przez wiele lat było to prawdą. Ford zmienił sytuację na rynku pracy. Nie obawiał się już dezercji robotników, mógł wybierać, przebierać, mógł bez obawy narzucać załodze swoją wolę. Wzrost płac i wydajności doprowadziły do obniżki kosztów własnych produkcji (na jednostkę) i wzrostu zysku przy niższej cenie samochodu. Tym bardziej, że nie każdy mógł osiągnąć tę upragnioną pięciodolarową dniówkę.

Struktura formalna różnicuje pozycje graczy, ich uprawnienia, dostęp do informacji, prawo interpretacji przepisów i zasad działania, a najogólniej – organizacyjną władzę. Współokreśla problemy, które uczestnicy firmy muszą rozwiązać, rodzaj i wielkość zasobów, znajdujących się „w zasięgu ich rąk”, możliwość uzyskania korzyści dodatkowych. Wzrost złożoności struktury