Artefakty kulturowe są widocznym wyrazem i konkretyzacją tradycyjnych wyobrażeń kultury. Każda kultura posiada swój system norm i wartości. Kultury różnią się od siebie, niekiedy bardzo znacznie, tym, co bywa w nich rozumiane jako „grzech” i „cnota”, co jest „dobre”, a co „złe”.
W wielu kulturach, m.in. germańskiej i skandynawskich, praca jest tradycyjnie wartością autoteliczną, samą w sobie. Bezrobotny jest nieszczęśliwy nie tylko dlatego, że żyje mniej dostatnio, lecz także po prostu dlatego, że nie jest nigdzie zatrudniony. W naszym kraju praca jest postrzegana głównie jako sposób zdobywania środków na życie, na utrzymanie rodziny, coś, co ma przede wszystkim wartość instrumentalną.
Północnoamerykańska kultura nakazuje swym uczestnikom „pozytywny stosunek do życia” – źle jest być niezadowolonym, zmartwionym, czy smutnym. W Polsce narzekanie nie jest kulturowo oceniane negatywnie, a melancholia może kojarzyć się z wartościami pozytywnymi, takimi jak romantyzm lub bogate życie wewnętrzne.
„Program” kulturowy uczy członków społeczności tego, jak „powinno” być, co jest godne potępienia, a co zasługuje na pochwalę. Kultura wyraża zarówno postawy, jak i zachowania. Oferuje grupie ludzi wspólny sposób bycia, myślenia oraz wyrażenia myśli i uczuć. Stanowi swego rodzaju „kod genetyczny danej społeczności zapisany w świadomości społecznej i powodujący powtarzalność zarówno indywidualnych jak i zbiorowych zachowań, wyobrażeń, emocji i postaw” [Koźmiński, 1982], Kultura jest zatem niezwykle ważna w życiu jednostki i grup.
Kultura może w różny sposób i w różnym stopniu wpływać na funkcjonowanie ludzi. We współczesnym świecie szczególnie widoczne jest oddziaływanie kultur narodowych.
Leave a reply