Określenie stopnia ważności każdego czynnika

Wyszczególnienie wszystkich warunków, od których zależy konkretne zjawisko, czyli jego przyczyn i innych czynników dodatkowych.

Określenie stopnia ważności każdego czynnika, to znaczy stopnia jego wpływu na poszukiwany skutek. Przeprowadzenie szczegółowych pomiarów w celu ustalenia wzorów matematycznych i dokładnych stosunków liczbowych, które wiążą badane zjawiska z „ich” czynnikami.

Podstawą tak rozumianej metody naukowej jest obserwacja, eksperyment i doświadczenie. Metoda ta, co podkreślał F.W. Taylor, musi prowadzić w każdym przypadku do określenia, w najdrobniejszych szczegółach, jednej i tylko jednej – najlepszej – metody wykonania pracy. Pisał on na ten temat: „Ci, którzy zetknęli się choć trochę z naukowym zarządzaniem, rozumieją […], że istnieje najlepszy sposób wykonania każdej roboty i że ten najlepszy sposób zawsze może być wyrażony za pomocą pewnych reguł” [Taylor, 1912 Kurnal, 1972, s. 68]. A oto jak w praktyce konkretyzowały się te ogólne zasady.

Po rozłożeniu czynności na ruchy elementarne mierzono czas trwania każdego z nich (przeprowadzono wiele pomiarów). Celem tych badań było ustalenie czasu potrzebnego na wykonanie poszczególnych czynności w warunkach normalnych – norm czasowych – a dzięki temu uzyskanie podstawy do wyznaczania robotnikom zadań dziennych: co, jak i w jakim czasie ma być wykonane. O przyjętych ostatecznie sposobach wykonania zadania informowano robotnika drogą pisemną, ustnie i za pomocą pokazu na stanowisku pracy. Należało to do obowiązków instruktora. Podstawowym narzędziem regulującym produkcyjne zachowanie stała się instrukcja robocza.