Karolina Pajączkowska

„Dziesięć przykazań” podejścia systemowego

Zachować różnorodność. Zarówno w ekonomii, jak i zarządzaniu zbyt daleko idąca centralizacja pociąga za sobą niebezpieczne uproszczenie wewnęt rznej komunikacji i zubożenie wzajemnych oddziaływań jednostek, Wprowadza to wbrew oczekiwaniom bałagan, zakłócenie równowagi i niemożność przystosowania się do szybko zmieniającej się sytuacji.

Nie przerywać pętli samoregulacji, lecz wykorzystywać istniejące w' systemach autodynamizmy i dominujące tendencje. Nie przerywać naturalnych cykli dła uzyskania doraźnych efektów. Wielokrotnie przekonaliśmy się, że zwalczanie owadów powoduje również wyginięcie ptaków, które się nimi żywią. To powoduje, że owady powracają po pewnym czasie ze wzmożoną siłą… ale już bez ptaków. Dobrzy kierownicy wiedzą doskonale, że często najlepszym sposobem zachowania się w sytuacji organizacyjnego konfliktu jest powstrzymanie się od działania. Każdy konflikt ma przecież swoją własną dynamikę. Zamiast dążyć do przejęcia nad nim kontroli, lepiej niekiedy zaczekać, aż spór i wzajemna niechęć same wygasną. Interwencja może bowiem tylko zaostrzyć sytuację.

Ujawniać czule punkty każdego systemu i na nie przede wszystkim oddziaływać. Koncentracja na wybranych sferach, obszarach kluczowych, przynosi zwykle lepsze efekty niż aktywność wielokierunkowa. Pisaliśmy już o tym, omawiając zasadę „20 – 80”.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>