Kontrola otrzymanych wyników – ciąg dalszy

Źródłem naukowej sławy Henri Le Chateliera, jako chemika i metalurga, stała się sformułowana przez niego w 1884 r. zasada bezwładności (zasada równowagi) znana powszechnie jako „reguła przekory” Le Chateliera-Brauna. W myśl tej zasady, jeśli układ (chemiczny, fizyczny), znajdujący się w stanie równowagi, zostanie poddany działaniu nowego czynnika zewnętrznego lub nastąpią zmiany w dotychczasowym działaniu czynników zewnętrznych, to „w odpowiedzi” w układzie zajdą procesy zmniejszające wpływ tych bodźców.

„Regułę przekory” przeniósł na grunt nauki organizacji i zarządzania Karol Adamiecki, określając ją mianem prawa inercji przyzwyczajeń lub prawa przeciwdziałania. W najbardziej popularnej wersji brzmi ono: każda zmiana radzi opór. Dlatego też wprowadzenie ulepszeń organizacyjnych (reorganizacji, innowacji itp.) powinno odbywać się stopniowo, zgodnie z racjonalnymi procedurami prowadzącymi do zmniejszenia tych przedwdziałań i ich kosztów.

Karol Adamiecki, współczesny Taylorowi, jest najwybitniejszym przedstawicielem naukowego zarządzania w Polsce. W odróżnieniu od twórcy kierunku uwagę swą skoncentrował na racjonalizacji pracy zespołowej, racjonalizacji współdziałania. W 1903 r. na posiedzeniu rosyjskiego Towarzystwa Technicznego Adamiecki ogłosił wyniki długoletnich badań organizacji pracy w walcowniach. Ich efektem były znane dziś powszechnie prawa harmonii oraz graficzna metoda analizy i planowania pracy zespołowej – harmonogram. Badania te doprowadziły ich autora do wniosku, iż przyczyną zbyt niskiej wydajności nie była zła praca robotników, lecz nierównomierny podział czynności, skutkiem czego niektórzy robotnicy byli przeciążeni, inni zaś mieli za mało pracy.