Oprócz wskazanego wyżej postulatu całościowego badania obiektów traktowanych jako systemy otwarte, czyli prowadzące nieustanną wymianę energii, materii i informacji z otoczeniem, podstawowymi cechami nurtu systemowego są:
– 1) dążenie do integracji nauki poprzez przezwyciężenie barier międzydys- cyplinarnych
– 2) dążenie do wypracowania uniwersalnego, sformalizowanego języka umożliwiającego opis różnych klas systemów (fizycznych, biologicznych, społecznych)
– 3) wykorzystywanie analogii i podobieństw systemów do budowy modeli i wyjaśniania systemowego
– 4) rozwijanie nauk stosowanych, jak: inżynieria systemów, badania operacyjne czy psychologia inżynieryjna, służących konstruowaniu systemów technicznych, ekonomicznych i społecznych oraz sterowaniu nimi [Koźmiński. 1984, s. 10-11].
U podstaw badań systemowych tkwiło dążenie do wypracowania metody, która umożliwiłaby opis i rozwiązywanie wszelkich problemów związanych z funkcjonowaniem zorganizowanych całości. Według L. von Bertalanffy’ego istnieją ogólne prawa właściwe wszystkim systemom bez względu na naturę elementów je tworzących, zachodzące między nimi relacje i wzajemne oddziaływania. Dzięki temu możliwe staje się stosowanie podobnych modeli i odkrytych praw systemowych w fizyce, biologii, psychologii, socjologii, ekonomii itd. oraz przenoszenie ich z jednej dziedziny do drugiej [Bertalanffy, 1984, rozdz. 2]. Założenia te w decydującym stopniu określiły charakter podejścia systemowego.
Leave a reply