Podsumujmy koncepcje gry w teorii organizacji i zarządzania. Zanim to jednak uczynimy, musimy raz jeszcze podkreślić, że są one integralnie związane z systemowym widzeniem rzeczywistości, ich autorzy, mniej lub bardziej otwarcie, starają się przezwyciężyć wady podejścia systemowego i zdyskontować jego zalety. Dążą głównie do lepszego zrozumienia świata organizacji. W przypadku koncepcji A.K. Koźmińskiego i A.M. Zawiślaka szczególnie widoczne jest także ukierunkowanie na zmianę, oddziaływanie na bieg procesów organizacyjnych, na zarządzanie, w czym tkwi istota ich meneżdżerskiego spojrzenia.
Podstawowe problemy, rozdźwięk pomiędzy oczekiwanym funkcjonowaniem systemów społeczno-technicznych (organizacje wymagane) i rzeczywistością (organizacje realne istniejące i ich efekty) zbyt niski stopień integracji uczestników z organizacją, co powoduje zagrożenie trwania i rozwoju systemów.
Przyczyny wymienionych problemów, brak skutecznych sposobów („mechanizmów”) kojarzenia celów i interesów poszczególnych uczestników z trwaniem, efektami i rozwojem całej organizacji (systemu) przekształcanie się zarządzania, w szczególności „zarządzania przez struktury i procedury” w grę, która niestety zbyt często staje się grą pasożytniczą.
Rozwiązywane problemy: zrozumienie zachowań społecznych w ogóle i w konkretnej organizacji, zmniejszenie rozbieżności pomiędzy racjonalnością systemową a racjonalnością uczestników organizacji, podwyższenie spójności systemów społeczno-technicznych i uzyskanie dzięki temu większej zgodności pomiędzy zachowaniami pożądanymi z punktu widzenia systemu i dominującej koalicji a zachowaniami rzeczywistymi.
Sposoby rozwiązywania problemów, wnikliwa analiza konkretnych organizacji i konkretnych układów gier, ze szczególnym uwzględnieniem stosowanych strategii projektowanie i przeprojektowywanie organizacji traktowane nie tylko jako zmiana formalnej struktury i procedur, ale przede wszystkim jako zmiana organizacyjnych gier zmiana sposobów sterowania grą zarządzania. Rozpatrywane czynniki (zmienne!:
– formalne struktury i procedury.
– źródła niepewności,
– rozkład władzy (wpływów) w systemie, podział na graczy i „nie-graczy”,
– motywacje graczy i ich atuty, stawki, o które toczy się gra, strategie,
– sterowanie grą.
Baza teoretyczna: podejście systemowa, socjologia organizacji, socjologia zarządzania, psychologia organizacji, matematyczna i psychologiczna teoria gier, teoria negocjacji, ekonomia.
Leave a reply