Zarządzanie globalne

Struktury globalne są to alianse, przedsiębiorstwa globalne i ponadnarodowe systemy gospodarcze, takie jak: UE, ASEAN, EFTA. Przedsiębiorstwa ponadnarodowe oparte są na zintegrowanej logistyce, wspólnych bazach danych, jednolitych procedurach i filozofii zarządzania itp. Typowym przykładem takiej organizacji jest Airbus – europejski gigant przemysłu lotniczego. Samoloty A300 i A310 składane są w Tuluzie, we Francji Niemcy odpowiedzialni są za system paliwowy. Wielka Brytania – za skrzydła, Francja – za kabiny, Hiszpania – za ogony. Organizacje ponadnarodowe, takie jak UE i ASEAN, zapewniają ich uczestnikom różne korzyści. Integracja krajów UE czyni Europę potężnym i solidnym konkurentem na rynku światowym.

Zarządzanie globalne prowadzi do ekonomizacji polityki i polityzacji ekonomii, sprzyja powstawaniu ponadnarodowych sieci zależności gospodarczych, politycznych i militarnych. Menedżerowie globalni muszą być doświadczonymi graczami politycznymi, muszą utrzymywać kontakty z wieloma rządami i różnymi organizacjami współczesnego świata. Proces globalizacji międzynarodowego biznesu wspierają następujące czynniki:

– 1) integracja systemów walutowych, np. wprowadzenie wspólnej jednostki monetarnej w całej zjednoczonej Europie (ECU)

– 2) światowy system handlowy – od czasu powstania GATT {General Agreetnent on Tarijfs and Trade, czyli umowy ogólnej o taryfach i cłach) obserwuje się parcie ku jak najdalej idącej redukcji barier w handlu międzynarodowym w EWG zostały zlikwidowane cła (1993 r.), dąży się także do zniesienia barier pozacelnych między innymi poprzez ujednolicenie standardów związanych ochroną środowiska naturalnego, ochroną zdrowia itd.

– 3) pokój światowy – mimo wielu konfliktów lokalnych, od prawie pól wieku udało się uniknąć konfliktu zbrojnego o zasięgu globalnym tendencje rozbrojeniowe są silne, a tradycyjna wrogość między mocarstwami znikła

– 4) rozwój ekonomiczny wielu krajów, jak choćby ogromny sukces tzw. Azjatyckich Tygrysów

– 5) komunikacja – postęp w dziedzinie środków łączności czyni ze świata „globalną wioskę” skontaktowanie się z osobą przebywającą na innym kontynencie nie stanowi dla nowoczesnego menedżera żadnego problemu może on skorzystać z telefonu tradycyjnego i komórkowego, telefaxu, sieci komputerowych itd. współczesny menedżer to człowiek świata: rano pracuje w Londynie, w południe w Paryżu, wieczorem zaś w Nowym Jorku

– 6) korporacje międzynarodowe dyktujące konkurentom warunki funkcjonowania – jeśli firma chce osiągnąć sukces, musi dostosować się do tych ograniczeń i działać na obowiązujących wszystkich zasadach [Keegan, 1984].