Składają się z pojedynczych uczestników i grup społecznych dążących do zaspokojenia własnych potrzeb oraz realizacji własnych celów i interesów. W procesach różnorodnych, wzajemnych oddziaływań tworzą oni inną – ,,swoją” – organizację, inny system niż ten, jaki racjonalnie zaprojektowano.
Organizacje są systemami otwartymi. Oznacza to, że prowadzą one ciągłą wymianę energii, materii i informacji ze swoim otoczeniem. Otoczeniem organizacji jest wszystko to, co znajduje się na zewnątrz niej i co:
– 1) wywiera na nią wpływ (otoczenie)
– 2) może wywierać na nią wpływ (teraz i/lub w przyszłości) oraz na co organizacja
– 3) oddziałuje (obecnie)
– 4) może oddziaływać (teraz i/lub w przyszłości).
Każda organizacja funkcjonuje w tzw. otoczeniu ogólnym (general environment), identycznym dla wszystkich instytucji prowadzących działalność w danym kraju, regionie, mieście. Ma jednak również własne, specyficzne otoczenie zadaniowe (task, specific environment) [Kast, Rosenzweig, 1985, s. 136 i nast.].
Patrząc systemowo na otoczenie organizacji dostrzeżemy w nim różne subotoczenia, złożone m.in. z:
– 1) dostaw surowców, materiałów, półproduktów, wyposażenia, maszyn, urządzeń, sprzętu, „dostawców” pracowników itp.,
– 2) odbiorców wyrobów lub usług oferowanych przez firmę – różnych dystrybutorów i konsumentów,
– 3) konkurentów, którzy oferują podobne produkty lub usługi, ale także z subotoczenia ekonomicznego, społeczno-politycznego, technologicznego, kulturowego, prawnego itd.
Leave a reply