Uznanie organizacji za system

Przyczyny wymienionych problemów: zakłócenia w kanałach komunikacyjnych, słaba wrażliwość systemu na zmiany w zasileniach zewnętrznych, przede wszystkim zaś na informacje z otoczenia, suboptymalizacja funkcjonowania części i wybranych działań kosztem organizacji jako całości.

Rozwiązywane problemy, racjonalność procesów informacyjno-decyzyj- nych oraz projektowanie struktur i procedur zapewniających optymalizację tych procesów i optymalizację funkcjonowania całej organizacji.

Sposoby rozwiązywania problemów: analiza potrzeb informacyjnych decydentów, usprawnianie kanałów informacyjnych. Rozpatrywane czynniki (zmienne):

– proces podejmowania decyzji,

– zakłócenia w kanałach informacyjnych,

– nośniki informacji.

Baza teoretyczna: ogólna teoria systemów, cybernetyka, nauki inżynierskie, nauka o komputerach, teoria informacji, ekonomia, psychologia, socjologia.

Uznanie organizacji za system i przyjęcie w teorii organizacji i zarządzania kanonu „myślenia systemowego” pociągnęło za sobą liczne pozytywne konsekwencje. Przede wszystkim „otworzyło” organizację na wpływy otoczenia. czyniąc jednocześnie otoczenie wrażli wym na jej działanie. Umocniło tendencję do całościowego badania i przyczyniło się do rezygnacji z absolutyzowania znaczenia pojedynczych czynników lub grup czynników (zmiennych) w opisie i wyjaśnianiu funkcjonowania systemów. Doprowadziło to do uznania możliwości i potrzeby wielodyscyplinarnych, a nawet interdyscyplinarnych badań, prowadzonych w oparciu o systemową analizę organizacji. Sięganie do różnych modeli i analogii zaczerpniętych z innych nauk otworzyło drogę do modelowania i symulacji procesów organizacyjnych, do prowadzenia „sztucznych” eksperymentów w celu wyjaśnienia i przewidywania rzeczywistego zachowania się złożonych całości. Zaczęto intensywnie wykorzystywać elektroniczną technikę obliczeniową.