Category Bez kategorii

Podstawowe znaczenie ma dla większości osób zespół najbliższych współtowarzyszy pracy. Co to jest zespół? Zespół to zwarta grupa ludzi, którzy wykonują specyficzne funkcje i są ze sobą związani tak, że każda osoba potrzebuje innych, aby móc spełnić swoje zadania. Dobra atmosfera, wzajemne zaufanie, życzliwość, brak konfliktów i powszechna chęć harmonijnej współpracy powodują powstawanie uczucia zadowolenia z przynależności do zespołu, umacniają więź z nim, zwiększają ogólny poziom zadowolenia z pracy, a tym samym sprzyjają wysokiej wydajności. Jeśli warunki te nie są spełnione, to nawet najsprawniejsze zorganizowanie pracy na zasadach naukowego zarządzania czy klasycznego administrowania nie zapewni pożądanego poziomu aktywności zawodowej pracownika. Z tego też względu wszeikie konflikty, jakie pojawiają się w organizacji, powinny być rozwiązywane w sposób konstruktywny.

Decentralizacja powinna przybliżyć uprawnienia, możliwość podjęcia decyzji, do miejsca, w którym odbywa się działanie. Decentralizacja wymaga stworzenia warunków umożliwiających szerokie informowanie personelu o wszystkich podejmowanych decyzjach,

Wynikające z decentralizacji uprawnienia niższych szczebli nie mogą być pozorne, czyli nie mogą wiązać się z

Gracze angażują się w grę ze zmienną intensywnością. Są mniej lub bardziej aktywni. Zależy to m.in. od obiektywnych możliwości rozgrywek, od zmian w postrzeganiu szans i zagrożeń oraz zmian motywacji.

Warto w tym miejscu podkreślić, że przetarg nie jest jedynym sposobem dochodzenia do porozumienia. Inną niezwykle popularną metodą, szeroko stosowaną także w Polsce, są negocjacje (negotiations). Użyliśmy słowa „inną”, choć w praktyce trudno jest niekiedy odróżnić negocjacje od przetargów. Procesy te, a zatem także pojęcia, w których zostały „zamknięte” (poprawniej byłoby napisać: „zakresy tych pojęć”), zachodzą na siebie. W trakcie negocjacji często prowadzi się różne przetargi, z kolei bardzo często – szczególnie w grach wewnątrzorganizacyjnych – przetargom nie towarzyszą negocjacje.

Ujmując rzecz w największym skrócie można stwierdzić, że kierunek ..stosunków międzyludzkich” „odkrył” pracownika jako istotę społeczną. Podstawowe elementy modelu (stereotypu) człowieka społecznego zawarte są w wymienionych wyżej punktach.

Autorzy polscy potraktowali proces zarządzania jako złożony system gier społecznych. Gra jest dla nich specyficznym rodzajem wzajemnych oddziaływań (interakcji) pojedynczych uczestników organizacji lub utworzonych przez nich koalicji.

Równocześnie pogłębiała się izolacja tematu i ograniczenie jego finansowania. Współpracownikowi Twórcy udało się jeszcze, dzięki pomocy przyjaciół w przedsiębiorstwie, doprowadzić prace do fazy prototypu urządzenia. Po zakończeniu tej fazy, przed przejściem do badań i prób, finansowanie tematu -jako jedynego spośród 20 w tym czasie realizowanych – wstrzymano „z powodu braku środków”. W opinii komisji odbierającej roczne sprawozdania zarówno urządzenie, jak i technologia jego działania, stanowiły inwencję w skali światowej, toteż zaleciła ona kontynuowanie prac na bazie zleceń przedsiębiorstw przemysłowych.

Dziś funkcje te nazywane są n-djczęście'} funkcjami zarządzania łub funkcjami kierowniczymi. Warto jednak dodać, że Fayol nigdy nie używał określenia funkcje kierownicze, podkreśla! natomiast, że funkcje administracyjne (zarządzania) „nie są ani wyłącznym przywilejem, ani obowiązkiem osobistym kierownika, lecz rozkładają się między kierowników i pracowników wykonawczych” [Martyniak, 1989, s. 95].

Będąc dzieckiem F. Taylora racjonalizm zarządzania „żyje” do dziś. Także w końcu XX wieku możemy spotkać menedżerów-taylorystów. Ich credo w następujący sposób przedstawił Thomas J. Peteres i Robert H. Waterman [Peters, Waterman, 1983, s. 42-43]:

W odróżnieniu od projektów produkcyjnych, w projektach deweloperskich zapotrzebowanie na kapitał obrotowy ma mniejsze znaczenie i dotyczy jedynie fazy okresu budowy. Taki szacunek dokonywany jest na podstawie rocznych kosztów poszczególnych pozycji środków obrotowych (materiał- i określenia minimalnego pokrycia w dniach dla poszczególnych pozycji

Zarządzanie jest i musi być systemem gry sterowanej. Wynika to głównie z konieczności zapewnienia ciągłości gry, ciągłości zarządzania, bez której organizacja nie może sprawnie funkcjonować w dłuższym okresie – i ochrony systemu przez dezintegrację. „Sterowanie grą przejawia się w trojakiego typu działaniach: ustalaniu i zmianie reguł obowiązujących wszystkich graczy, w tym również sterującego, arbitrażu sporów pomiędzy graczami (kryterium rozstrzygnięcia jest skutek dla przebiegu gry) i podziale zasobów między uczestników gry” [Koźmiński, Zawiślak, 1982, s. 100].

Przedstawione wyżej założenia oraz ich teoretyczne i praktyczne konsekwencje w znacznym stopniu określiły charakter ujęć systemowych w naukach

Równolegle do kierunku przemysłowego, w ramach klasycznej teorii organizacji i zarządzania, rozwijał się drugi nurt badań skoncentrowany na naukowym opracowywaniu zasad działalności administracyjnej i bardziej ogólnych zasad organizacji. Jest on najczęściej określany jako kierunek administracyjny [Kurnal, 1979, s. 20], klasyczna nauka administracji [March, Simon, 1964, s. 58], szkoła uniwersalislyczna [Gliński, 1980] lub nurt uniwer- sałistyczy [Martyniak, 1989]. Efekty badań prowadzonych przez przedstawicieli tego kierunku, a zwłaszcza przez Henri Fayola i Maxa Webera, przedstawione zostały jako systemy zarządzania obejmujące swoim zasięgiem wyraźnie wyodrębnioną grupę urzędników administracji przemysłowej i tzw. administracji ogólnej.

W analizie rynku interesujące jest też zestawienie dynamiki wzrostu zatrudnienia wśród pracowników biurowych z absorpcją nowej powierzchni biurowej. Prowadzi to do oceny tzw. tempa absorpcji powierzchni w nowych budynkach. Interesujące jest również przeanalizowanie dynamiki wakatów w powierzchniach biurowych i struktury tych wakatów. Dzięki temu zabiegowi