Category Bez kategorii

OD KOLUMBA DO EPOKI GLOBALNEJ CZĘŚĆ 2

Epoka koncesji (1914-1945). System polityczny opierał się na przy- zwoleniach, a działalność gospodarcza objęta była protekcjonizmem. Państwa słabsze gospodarczo otwierały się dla zagranicznych inwestorów, uwzględniając w swych kalkulacjach nie tylko racje wąsko ekonomiczne, ale także społeczne, jak np. ich odpowiedzialność za opiekę socjalną nad pracownikami i podnoszenie kwalifikacji. Po wielkiej depresji lat trzydziestych kraje uprzemysłowione nie mogły już w tym samym, co kiedyś, zakresie zapewniać filiom zagranicznym wykształconej siły roboczej przedsiębiorstwa musiały więc oprzeć się bardziej na miejscowym personelu.

czytaj dalej

KONCEPCJE GRY ORGANIZACYJNEJ

W koncepcjach gry organizacje opisywane są przede wszystkim jako społeczne systemy konfliktowe, w których toczy się nieustanna walka – gra – o władzę i organizacyjne zasoby. Choć interesy i cele poszczególnych uczestników są odmienne, to jednak uświadamiają oni sobie zależność między trwaniem i korzyściami na swoich pozycjach (stanowiskach) organizacyjnych i w konkretnych układach gry oraz trwaniem i rozwojem całej organizacji. To zmusza wszystkich do uzgadniania tego, co indywidualnie ważne, z tym, co korzystne dla innych.

czytaj dalej

Przeciążenie kanałów komunikacyjnych

Zniekształcenie meldunków' sytuacyjnych w trakcie ich przesyłania z dołu ku górze, co sprawia, że decydenci na najwyższym szczeblu opierają się na informacjach nieprawdziwych oraz zubożonych. Proces ten nasila się wraz ze wzrostem liczby szczebli i konieczności agregacji danych, niezależnie od gry interesów organizacyjnych. „Włączenie się” interesów partykularnych, a tak jest najczęściej, powoduje spotęgowanie zakłóceń.

czytaj dalej

KONCEPCJA RÓWNOWAGI ORGANIZACYJNEJ

Przedstawione wyżej koncepcje gry pogłębiły naszą wiedzę o organizacjach oraz procesach przebiegających wewnątrz nich i pomiędzy nimi. Do całości społeczno-technicznych, analizowanych przez systemowców głównie z inżynierskiego punktu widzenia, „wprowadziły” względnie samodzielnych uczes- tników – „upodmiotowiły” jednostki i grupy.

czytaj dalej

Czym jest formalizacja? – rozwinięcie

Pewien stopień formalizacji instytucji jest niezbędny, stwarza ona bowiem ogólne ramy organizacyjnego działania ludzi. Niestety, nie można w oderwaniu od konkretnych uwarunkowań określić, jak dużo powinno być organizacyjnych przepisów, jak bardzo powinny być one szczegółowe oraz jak silne powinno być zagrożenie sankcjami w przypadku niestosowania się do obowiązujących wzorców zachowań. Nie można zatem abstrakcyjnie wyznaczyć właściwego stopnia sformalizowania określonej organizacji. Z tego między innymi powodu w procesie formalizacji popełniane są liczne błędy. Polegają one przede wszystkim na:

czytaj dalej

Zarządzanie globalne

Struktury globalne są to alianse, przedsiębiorstwa globalne i ponadnarodowe systemy gospodarcze, takie jak: UE, ASEAN, EFTA. Przedsiębiorstwa ponadnarodowe oparte są na zintegrowanej logistyce, wspólnych bazach danych, jednolitych procedurach i filozofii zarządzania itp. Typowym przykładem takiej organizacji jest Airbus – europejski gigant przemysłu lotniczego. Samoloty A300 i A310 składane są w Tuluzie, we Francji Niemcy odpowiedzialni są za system paliwowy. Wielka Brytania – za skrzydła, Francja – za kabiny, Hiszpania – za ogony. Organizacje ponadnarodowe, takie jak UE i ASEAN, zapewniają ich uczestnikom różne korzyści. Integracja krajów UE czyni Europę potężnym i solidnym konkurentem na rynku światowym.

czytaj dalej

Co musi mieć dyrektor? – dalszy opis

Ryszard B. dostał swoją w czerwcu, gdy pracował w Związku. Nie była zapewne pierwszą w jego życiu, ale wryje się w pamięć, aż po jego kres. Była nowa, służbowa i kosztowała pracodawcę 2900 zł. Gdy po pewnym czasie Ryszard B. zmienia pracę i przechodzi do Zrzeszenia, bierze ją ze sobą. W Zrzeszeniu nie zagrzewają miejsca: ani on, ani teczka. Od października 1984 r. urzędują w Spółdzielni. Stanowią nierozłączną parę. Dyrektor B. nie kryje uczucia: przy ludziach klepie ją po wypchanych papierami bokach. Od grudnia szczęście dyrektora B. zostaje zmącone. Źli ludzie stają między nim a jego służbową teczką.

czytaj dalej

T. Skytt i Ch. Jungner i ich badania

W sferze „miękkich” elementów zarządzania (kultura organizacyjna, styl przywództwa, styl podejmowania decyzji itp.), czyli wszędzie tam, gdzie pierwszoplanową rolę odgrywa człowiek, dominują procesy dywergencyjne [Child, 1981]. Dywergencja kultur – to oddalanie się ich od siebie, poszukiwanie własnej kultury tożsamości, nawiązywanie do tradycji, przywiązanie do własnych wartości. Dywergencja obejmuje także sferę postaw i motywacji człowieka, jego sposób odbierania świata i samego siebie. Można więc stwierdzić, że menedżerowie całego świata robią mniej więcej to samo (konwergencja kulturowa), ale w różny sposób (dywergencja).

czytaj dalej

Preferencje wspólnotowe

Celem wspólnotowego systemu zamówień publicznych jest bowiem nie tyle zapewnienie prawidłowego wydatkowania pieniędzy pochodzących z budżetu, co otwarcie rynków zamówień na takich samych zasadach dla przedsiębiorców niezależnie od ich przynależności państwowej. Pozaekonomiczne kryteria wyboru ofert bywają charakterystyczne raczej dla krajowych

czytaj dalej

KONCEPCJA RÓWNOWAGI ORGANIZACYJNEJ CZĘŚĆ 2

Znakomita większość organizacji i tych, którzy nimi zarządzają, dąży w dłuższym okresie do zapewnienia sobie trwania i rozwoju, o czym już wielokrotnie pisaliśmy. Do trwania i rozwoju dążą także poszczególne podsystemy: piony, działy, służby, sekcje, pojedynczy pracownicy, grupy społeczne itd. Pragną utrzymać ciągłość swojego istnienia i swych funkcji.

czytaj dalej

Jak zarządzać przez cele? Oto kolejne etapy tej metody.

– 1) Przygotowanie. Przede wszystkim trzeba uzyskać poparcie dyrektora naczelnego i sporządzić plan działania. Jeżeli w organizacji nie stosowano jeszcze zarządzania przez cefe (w skrócie ZPC), wszyscy członkowie kierownictwa powinni zostać przeszkoleni. Konieczne jest sięgnięcie po pomoc zewnętrznych ekspertów: psychologów, socjologów, organizatorówDyrektor musi zobowiązać swoich menedżerów do codziennego stosowania nowej metody w trakcie wykonywania poszczególnych funkcji zarządzania. Pamiętajmy: zarządzanie przez cele nie jest dawką lekarstw, zażywaną przez chore przedsiębiorstwo dla wyzdrowienia, ani prostą techniką, którą można zastosować w ciągu trzech godzin. Jest ono zarówno filozofią, jak i zbiorem technik, których pełne zastosowanie wymaga lat” [Webber, 1984, s. 322],

czytaj dalej