Monthly Archives Luty 2015

Epoka koncesji (1914-1945). System polityczny opierał się na przy- zwoleniach, a działalność gospodarcza objęta była protekcjonizmem. Państwa słabsze gospodarczo otwierały się dla zagranicznych inwestorów, uwzględniając w swych kalkulacjach nie tylko racje wąsko ekonomiczne, ale także społeczne, jak np. ich odpowiedzialność za opiekę socjalną nad pracownikami i podnoszenie kwalifikacji. Po wielkiej depresji lat trzydziestych kraje uprzemysłowione nie mogły już w tym samym, co kiedyś, zakresie zapewniać filiom zagranicznym wykształconej siły roboczej przedsiębiorstwa musiały więc oprzeć się bardziej na miejscowym personelu.

Mając prognozy finansowe, można przejść do oceny projektu pod kątem efektywności i właśnie płynności oraz do analizy „break-even” i do przeprowadzenia testów wrażliwości. Taka kompleksowa od strony finansowej ocena projektu pozwala na zbadanie czy rozwiązania realne z technicznego punktu widzenia są również realne finansowo, czy można je

W koncepcjach gry organizacje opisywane są przede wszystkim jako społeczne systemy konfliktowe, w których toczy się nieustanna walka – gra – o władzę i organizacyjne zasoby. Choć interesy i cele poszczególnych uczestników są odmienne, to jednak uświadamiają oni sobie zależność między trwaniem i korzyściami na swoich pozycjach (stanowiskach) organizacyjnych i w konkretnych układach gry oraz trwaniem i rozwojem całej organizacji. To zmusza wszystkich do uzgadniania tego, co indywidualnie ważne, z tym, co korzystne dla innych.

Przekazywana przez inwestora dokumentacja projektu obejmuje wiele różnorodnych dokumentów: projekt architektoniczno-budowlany, dziennik budowy, dokument nadzoru, kosztorys wstępny, kosztorysy poszczególnych etapów prac. Umowa z wykonawcą jest źródłem informacji pozwalających zweryfikować lub sporządzić plan nakładów inwestycji i ocenić

Zniekształcenie meldunków' sytuacyjnych w trakcie ich przesyłania z dołu ku górze, co sprawia, że decydenci na najwyższym szczeblu opierają się na informacjach nieprawdziwych oraz zubożonych. Proces ten nasila się wraz ze wzrostem liczby szczebli i konieczności agregacji danych, niezależnie od gry interesów organizacyjnych. „Włączenie się” interesów partykularnych, a tak jest najczęściej, powoduje spotęgowanie zakłóceń.

Przedstawione wyżej koncepcje gry pogłębiły naszą wiedzę o organizacjach oraz procesach przebiegających wewnątrz nich i pomiędzy nimi. Do całości społeczno-technicznych, analizowanych przez systemowców głównie z inżynierskiego punktu widzenia, „wprowadziły” względnie samodzielnych uczes- tników – „upodmiotowiły” jednostki i grupy.

Pewien stopień formalizacji instytucji jest niezbędny, stwarza ona bowiem ogólne ramy organizacyjnego działania ludzi. Niestety, nie można w oderwaniu od konkretnych uwarunkowań określić, jak dużo powinno być organizacyjnych przepisów, jak bardzo powinny być one szczegółowe oraz jak silne powinno być zagrożenie sankcjami w przypadku niestosowania się do obowiązujących wzorców zachowań. Nie można zatem abstrakcyjnie wyznaczyć właściwego stopnia sformalizowania określonej organizacji. Z tego między innymi powodu w procesie formalizacji popełniane są liczne błędy. Polegają one przede wszystkim na:

Struktury globalne są to alianse, przedsiębiorstwa globalne i ponadnarodowe systemy gospodarcze, takie jak: UE, ASEAN, EFTA. Przedsiębiorstwa ponadnarodowe oparte są na zintegrowanej logistyce, wspólnych bazach danych, jednolitych procedurach i filozofii zarządzania itp. Typowym przykładem takiej organizacji jest Airbus – europejski gigant przemysłu lotniczego. Samoloty A300 i A310 składane są w Tuluzie, we Francji Niemcy odpowiedzialni są za system paliwowy. Wielka Brytania – za skrzydła, Francja – za kabiny, Hiszpania – za ogony. Organizacje ponadnarodowe, takie jak UE i ASEAN, zapewniają ich uczestnikom różne korzyści. Integracja krajów UE czyni Europę potężnym i solidnym konkurentem na rynku światowym.

Ryszard B. dostał swoją w czerwcu, gdy pracował w Związku. Nie była zapewne pierwszą w jego życiu, ale wryje się w pamięć, aż po jego kres. Była nowa, służbowa i kosztowała pracodawcę 2900 zł. Gdy po pewnym czasie Ryszard B. zmienia pracę i przechodzi do Zrzeszenia, bierze ją ze sobą. W Zrzeszeniu nie zagrzewają miejsca: ani on, ani teczka. Od października 1984 r. urzędują w Spółdzielni. Stanowią nierozłączną parę. Dyrektor B. nie kryje uczucia: przy ludziach klepie ją po wypchanych papierami bokach. Od grudnia szczęście dyrektora B. zostaje zmącone. Źli ludzie stają między nim a jego służbową teczką.

W sferze „miękkich” elementów zarządzania (kultura organizacyjna, styl przywództwa, styl podejmowania decyzji itp.), czyli wszędzie tam, gdzie pierwszoplanową rolę odgrywa człowiek, dominują procesy dywergencyjne [Child, 1981]. Dywergencja kultur – to oddalanie się ich od siebie, poszukiwanie własnej kultury tożsamości, nawiązywanie do tradycji, przywiązanie do własnych wartości. Dywergencja obejmuje także sferę postaw i motywacji człowieka, jego sposób odbierania świata i samego siebie. Można więc stwierdzić, że menedżerowie całego świata robią mniej więcej to samo (konwergencja kulturowa), ale w różny sposób (dywergencja).

Celem wspólnotowego systemu zamówień publicznych jest bowiem nie tyle zapewnienie prawidłowego wydatkowania pieniędzy pochodzących z budżetu, co otwarcie rynków zamówień na takich samych zasadach dla przedsiębiorców niezależnie od ich przynależności państwowej. Pozaekonomiczne kryteria wyboru ofert bywają charakterystyczne raczej dla krajowych

Znakomita większość organizacji i tych, którzy nimi zarządzają, dąży w dłuższym okresie do zapewnienia sobie trwania i rozwoju, o czym już wielokrotnie pisaliśmy. Do trwania i rozwoju dążą także poszczególne podsystemy: piony, działy, służby, sekcje, pojedynczy pracownicy, grupy społeczne itd. Pragną utrzymać ciągłość swojego istnienia i swych funkcji.

– 1) Przygotowanie. Przede wszystkim trzeba uzyskać poparcie dyrektora naczelnego i sporządzić plan działania. Jeżeli w organizacji nie stosowano jeszcze zarządzania przez cefe (w skrócie ZPC), wszyscy członkowie kierownictwa powinni zostać przeszkoleni. Konieczne jest sięgnięcie po pomoc zewnętrznych ekspertów: psychologów, socjologów, organizatorówDyrektor musi zobowiązać swoich menedżerów do codziennego stosowania nowej metody w trakcie wykonywania poszczególnych funkcji zarządzania. Pamiętajmy: zarządzanie przez cele nie jest dawką lekarstw, zażywaną przez chore przedsiębiorstwo dla wyzdrowienia, ani prostą techniką, którą można zastosować w ciągu trzech godzin. Jest ono zarówno filozofią, jak i zbiorem technik, których pełne zastosowanie wymaga lat” [Webber, 1984, s. 322],

Każda komórka organizacyjna była wyodrębniona ekonomicznie – pokrywała koszty swej działalności wpływami ze sprzedaży wyrobów lub usług.