Category Bez kategorii

Przynajmniej raz na kwartał poszczególni kierownicy i dyrekcja organizacji powinni przeprowadzić szczegółową analizę wyników zespołów, komórek, pionów oraz pojawiających się zagrożeń. Powinni odpowiedzieć na pytania: Co osiągnięto? Czego nie osiągnięto i dlaczego? Co można zrobić dla polepszenia sytuacji w przyszłości?

Zaczęło się w 1976 r. od małego warsztatu otwartego przez Antona Batę w Zlinie, w rynku koło kościoła. Był to typowy dla tej okolicy warsztat rzemieślniczy, w którym oprócz właściciela pracowało czterech czeladników i trzech uczniów. Produkowano tu filcowe pantofle, sprzedawane później na targach i jarmarkach.

Jakie czynniki wpływały na zachowanie grupy roboczej? W jaki sposób grupa oddziaływała na swych uczestników? Dlaczego?

Szybko jednak okazało się, że zarządzanie dużymi zakładami jedynie za pomocą zdrowego rozsądku, intuicji i osobistego doświadczenia jest niewystarczające. W szczególności nie prowadzi do odpowiadającego możliwościom techniki wzrostu wydajności pracy robotników bezpośrednio produkcyjnych. Właśnie niska wydajność indywidualna została uznana przez klasyków organizacji za główny hamulec rozwoju gospodarczego. Z jednej bowiem strony nie pozwalała na podniesienie płac i dzięki temu stworzenie masowego rynku przemysłowych dóbr konsumpcyjnych (bariera popytu), z drugiej zaś hamowała wzrost produkcji (bariera podaży), ponieważ na skutek wysokich kosztów jednostkowych czas zwrotu kapitału zainwestowanego w kosztowne urządzenia był zbyt wolny. Dostrzegał to Taylor: „…powolne wykonywanie pracy jest najpoważniejszym problemem, z którym musimy sobie poradzić w Stanach

Jednym z największych dokonań H. Gantta było także opracowanie i wdrożenie zadaniowo-premiowego systemu plac, zwanego również czasowo-premiowym lub bonusowym systemem Gantta. (Bonus to premia, która nie wynika z formalnych zobowiązań, lecz dobrej woli kierownika). W systemie tym „… przyznaje się bardzo duże wynagrodzenie za wykonapie określonego maksimum ustalonej pracy (ustalonej w wyniku znormowania „najlepszego sposobu” wykonania zadania – przypis W.P.), bardzo małe zaś w wypadku nieosiągnięcia tego maksimum. Na przykład, jeśli robotnik wykona wszystko, czego się od niego żąda i co w każdym wypadku musi być możliwe do wykonania, otrzymuje dużą dodatkową zapłatę natomiast nie otrzymuje nagrody, a tylko zwykłą dniówkę, jeśli zadanej roboty nie wykona. Dodatkowa premia przyznawana kierownikom, w wypadku, gdy wszyscy ich podwładni wykonali maksimum roboty, stanowi silny bodziec skłaniający ich do szkolenia gorszych robotników” [Gantt. 1901 Kurnal, 197s. 156-157]. Zdaniem Gantta „„..zadaniowo-premiowy system płac jest w rzeczywistości połączeniem najlepszych cech systemu dniówkowego i akordowego. Robotnik ma zapewnioną dniówkę w okresie uczenia się nowych zadań, a ponieważ premia za ich wykonanie odpowiada pewnemu procentowi ustalonego czasu, wysokość wynagrodzenia za wykonanie zadania jest stała i stanowi faktycznie równoważnik akordu” [Gantt, 1908 Kurnal, 1972, s. 186], Premia za wykonanie zadania wahała się w tym systemie od 20 do 50% płacy dniówkowej.

Samo kryterium, którego dowodem miało być to rządowe zezwolenie – a mianowicie dobra kondycja finansowa i ekonomiczna przedsiębiorstwa – było zgodne z dyrektywą, jednak dokument, za pomocą którego miało dojść do oceny tego wymogu już nie.

Wpływ etapu kwalifikacji oferentów na gwarancje wynikające z zasady równości

Uregulowania

W korporacjach wielonarodowych podstawowym problemem zarządzania międzykulturowego jest dostosowanie filozofii działania i konkretnych praktyk do specyfiki poszczególnych krajów. Dobrym przykładem może być przedstawiona wyżej 1KEA.

Użyliśmy wyżej określenia „dobry robotnik”. Co to znaczy? Zdaniem Taylora to przede wszystkim robotnik mogący sprostać wysokim normom, właściwie dobranym do rodzaju wykonywanej pracy, odpowiedni do niej pod względem wzrostu, wagi, predyspozycji i umiejętności to pracownik wyselekcjonowany przy zastosowaniu metodpsychometrycznych. rozmaitych analitycznych testów psychofizycznych, jak np. test obu rąk, testy służące badaniu zdolności rozróżniania kolorów, czy testy badające szybkość reakcji na różnego rodzaju bodźce. Aby dobry robotnik osiągnął wysoką wydajność konieczne było: ł) doskonalenie jego nawyków operacyjnych przez szczegółowy instruktarz,

Współpraca z Twórcą układała się wyjątkowo pomyślnie. Jedna z wdrożonych inwencji przyniosła zakładom spektakularny sukces i stała się szlagierem eksportowym, plasując zakład na najwyższych pozycjach w resorcie. Zakład otrzymał kilkakrotnie sztandar Ministra i miał dobrą opinię prasy.

Nie byłło na przykład pozycji opisujących „project finance” w konkretnych branżach polskiej gospodarki i pełniących rolę swego rodzaju przewodnika po tym sposobie finansowania. Inne pozycje poświęcone projektom inwestycyjnym miały w większym stopniu wymiar techniczny i koncentrowały się na ocenie efektywności projektów inwestycyjnych przy użyciu wybranych

Proces decentralizacji polegający na tworzeniu odrębnych au-tonomicznych organów w celu przekazania im kompetencji do wykonywania określonych funkcji publicznych w każdym państwie przebiega nieco odmiennie, jednak można wyodrębnić pewne motywy wspólne, takie jak:190

– konieczność wprowadzenia tzw. business patterns – utworzenia organizacji lub

Do parametrów eksploatacyjnych, które musimy wziąć pod uwagę, aby system mógł w konkretnych warunkach realizować swoje funkcje, zaliczamy między innymi:

Selekcja wykonawców, dostawców dóbr inwestycyjnych oraz odbiorców usług (najemców lub nabywców powierzchni), a także partnerów strategicznych powinna być przeprowadzona według wypracowanych procedur pozyskiwania i analizy informacji. W grę wchodzą tu metody scoringowe i dyskryminacyjne, wykorzystywane w procesie analizy zdolności kredytowej.

Ustawiczne próby i zmiany, nowe maszyny, wprowadzenie taśmy – wszystko to wymagało manewrowania siłą roboczą, przerzucania robotników z jednej roboty, z jednego miejsca na inne. Rozbicie operacji produkcyjnych na proste czynności, sprawiło, że coraz mniej członków załogi Forda czuło się pracownikami wykwalifikowanymi, związanymi z określonym stanowiskiem. Praca stawała się coraz bardziej jednostajna, powtarzalna i nużąca. Jednocześnie towarzyszyło jej stale popędzanie do większej wydajności. Robotnik musiał nadążyć za pracą nowoczesnej maszyny lub dorównać szybkości – coraz większej – przesuwu taśmy czy pomocniczych przenośników.