Category Bez kategorii

Standaryzacja, przejawiająca się w produkcji identycznych wyrobów identycznymi metodami, w podobieństwie organizacji i systemów zarządzania, procedur administracyjnych i zachowań ludzi, a nawet w ujednoliceniu sposobów i czasu pracy, wypoczynku czy sposobów porozumiewania się.

IKEA działa obecnie w 21 krajach – w Europie, Australii, USA, Kuwejcie, Arabii Saudyjskiej, na Wyspach Kanaryjskich, w Hongkongu i Singapurze. Zatrudnia 15 200 osób i wydaje rocznie 55 milionów katalogów. Jej głównymi klientami są Niemcy i Skandynawowie.

Ład, czyli zapewnienie właściwego – swojego – miejsca dla każdego człowieka i rzeczy w organizacji. „Ład społeczny wymaga dokładnej znajomości potrzeb ludzkich i środków przedsiębiorstwa oraz zachowywania stałej równowagi pomiędzy tymi potrzebami oraz środkami”, wymaga w szczególności racjonalnego doboru pracowników [Fayol, 1947 Kurnal, 1972, s. 308].

Ci, którzy kierują organizacjami, starają się narzucić wszystkim uczestnikom logikę funkcjonowania całości, priorytet „dobra ogólnego” oraz misję firmy. Czynią to m.in. poprzez hierarchizację i silną koordynację zachowań. Jednakże, mimo ich wysiłków, społeczna rzeczywistość wymyka im się z rąk. Jednostki i grupy działają bowiem przede wszystkim na podstawie kalkulacji własnych interesów, stosując egoistyczne strategie. Działań tych nie da się nigdy sprowadzić do bezosobowych i abstrakcyjnych funkcji, formuł i procedur, do czego dążyli klasycy organizacji. W sposób przekonywający przedstawił to M. Crozier, opisując ,,błędne kolo” nadzoru i kontroli. Pojawia się ono wszędzie tam, gdzie występuje nadmiar bezosobowych przepisów i centralizacji, które są zawsze wykorzystywane przez jednostki i grupy społeczne do polepszenia własnej pozycji w walce o jawną lub ukrytą (dyskrecjonalną) władzę w organizacji [Crozier, 1967, s. 288-299].

W analizie warunków fizycznych należy wziąć także pod uwagę kwestie układu ulic, ich szerokości oraz mediów, tj. elektryczności, gazu, telekomunikacji.

Czynnik lokalizacji w procesach deweloperskich jest utożsamiany z kolei z odległością pomiędzy daną nieruchomością a wszelkimi miejscami, z których ludzie do niej dojeżdżają i do których wyjeżdżają. Szczególne

Nie wolno było trwać stale na jednym i tym samym stanowisku roboczym. Trzeba było przyuczać się i być przyuczanym przez innych do wykonywania różnych zadań. W zależności od tego, ile różnych prac dany robotnik umiał sprawnie wykonywać, dostawał wyższe lub niższe wynagrodzenie podstawowe. Panował klimat wyraźnie sprzyjający innowacjom. Narzędzia, a nawet maszyny były unowocześniane i racjonalizowane przez pracowników na podstawie własnych nowatorskich pomysłów. Opracowano wiele nowych rozwiązań technicznych, z których kilka opatentowano.

Artykuł 31 ust. 1 tejże konwencji podaje kilka kryteriów interpretacji:

– Interpretacja niedookreślonych sformułowań czy terminów w świetle celów, dla których dana umowa międzynarodowa została zawarta – intencje państw-stron Porozumienia mogą być ustalone na podstawie dokumentacji pozostałej z okresu prowadzenia negocjacji, a potem wynikać z przyjętej

System naukowego zarządzania i kierunek administracyjny zyskały znaczną popularność wśród praktyków, ponieważ były źródłem stosunkowo prostych i zrozumiałych dla kadry technicznej oraz urzędników sposobów działania. Kierunki te wzajemnie się uzupełniają: jeden reguluje zachowania pracowników bezpośrednio produkcyjnych (zespołów), drugi zaś – administracji. Co więcej, oba te systemy opierają się na podobnych, upraszczających założeniach dotyczących psychospołecznego mechanizmu zachowania się uczestników organizacji.

W latach osiemdziesiątych rozwinęła się i zdobyła dużą popularność dziedzina zwana zarządzaniem międzykulturowym (cross-cultural management). Potrzeba naukowych badań związków między kulturą a zarządzaniem nasiliła się w ostatnich latach bardzo znacznie. Szczególnie silnie wpłynęły na to zmiany we współczesnym świecie: zbliżenie Wschód-Zachód, upadek realnego socjalizmu w większości krajów Europy Środkowej, postępująca integracja Wspólnot Europejskich, ekspansja krajów Azji Południowo-Wschodniej, a nade wszystko – rozwój korporacji wielonarodowych i globalnych. Jak połączyć odrębne jednostki w jedną całość? Jak zarządzać zagranicznymi filiami? Czy i w jakim zakresie dostosowywać ofertę do rynków narodowych? – Oto tylko niektóre z pytań, jakie nurtują globalnych menedżerów. Trudnym zadaniem jest wkomponowanie różnych, czasem sprzecznych ze sobą, elementów kulturowych w globalną czy międzynarodową mozaikę strategii przedsiębiorstwa. Dlatego też internacjonalizacja biznesu spowodowała, że identyfikacja różnic pomiędzy kulturami, a także podobieństw między nimi, stała się bardzo ważna.

K. Kirejczyk i M. Dąbrowski uważają z kolei, że studium wykonalności projektu inwestycyjnego składa się zazwyczaj z następujących części:

– analizy rynku,

– analizy lokalizacji,

– analizy wykorzystania,

– analizy ryzyka,

– analizy konkurencji .

Uogólniając, podane wyżej analizy zawarte w studium wykonalności projektu deweloperskiego możemy podzielić następująco:

– analiza otoczenia wraz z analizą

Przykład ten nie jest niestety odległy także od praktyki akademickiej. Zauważmy, im dokładniej prowadzący zajęcia sformułuje swoje wymagania formalne, im bardziej szczegółowo określi obowiązkową literaturę przedmiotu i zagadnienia (konkretne książki i fragmenty), tym mniej student będzie wiedział, tym bardziej ograniczone myślenie zaprezentuje na egzaminie. Będzie odtwarzał, a nie ze zrozumieniem i twórczo przetwarzał dostarczone mu informacje.

Przyczyny wymienionych problemów: zakłócenia w kanałach komunikacyjnych, słaba wrażliwość systemu na zmiany w zasileniach zewnętrznych, przede wszystkim zaś na informacje z otoczenia, suboptymalizacja funkcjonowania części i wybranych działań kosztem organizacji jako całości.

Kwalifikacja oferentów jako jeden z początkowych etapów całej procedury nieprawidłowo przeprowadzony może już na wstępie poprzez ograniczenie kręgu uczestników naruszyć nie tylko zasadę równego traktowania, ale i zasadę uczciwej konkurencji.

Jednym z zasadniczych elementów postępowań o udzielenie zamówienia publicznego jest składanie ofert.

Poziom indywidualny jest charakterystyczny dla jednostki ludzkiej, obejmuje jej osobowość. „Program” jest w tym przypadku unikatowy – nie ma bowiem dwóch identycznych osób. Jest także w pewnym stopniu uwarunkowany genetycznie.